Owczarek środkowoazjatycki - Central Asian Ovtcharka

Justyna

O szczeniaczkach…
Widzisz Mogul, różne opinie nam się pojawiają…
Wydaje mi się, że tu są dwie kwestie – socjalizacji szczeniaka z innymi psami, ale też socjalizacja z człowiekiem.
Nie mam doświadczenia, ale wydaje mi się, że w obecnych czasach (nie u czabanów) szczenięta powinny być wydawane nowym właścicielom w wieku minimum 8- 10 tygodni.
A jakbym kupowała szczeniaczka to osobiście z takiej domowej hodowli jak na przykład u Ani.
Wiedziałbym wtedy, że szczeniak miał kontakt z człowiekiem – można powiedzieć od pierwszego dnia.
A dla mnie osobiście to też by było ważne na przyszłość.
Jak tylko mogę przypuszczać, w dużych hodowlach (jak ta nieszczęśliwa Oaza Azjatów w Kłębowicach) przy bardzo dużej ilości psów nikt nie ma po prostu czasu na socjalizowanie szczeniaka z człowiekiem. Socjalizacja z psami pewnie się odbywała.
Natomiast jak szczenięta z tej hodowli zachowywały się w nowym domu, na przykład w stosunku do małych dzieci, których wcześniej nie widziały?

Oczywiście wszystko chyba zależy od tego, jakie mamy oczekiwania od nowego pas. Jakie mu dajemy warunki życia.
Tak mi „po amatorsku” wydaje, że jak szczeniak trafia do rodziny gdzie są już dorosłe, inne psy – to te starsze, domowe psy mogą „nadrobić” braki w socjalizacji szczeniaka z innymi przedstawicielami jego gatunku.
Ale jak do rodziny gdzie jest pierwszym psem, trafia szczeniak z kojca, którego nie za często brano na ręce, który nie widział zbyt wielu ludzi czy małych dzieci – to chyba na początku mogą być problemy. Do przezwyciężenia oczywiście, ale mogą być.

Jakoś tak dziś nieskładnie pisze… ale chodzi mi o to, żeby nie zapominać, że szczeniak musi być socjalizowany „w dwie strony” – z psami (żeby nie był agresywnym psim psychopatą) – ale też od początku z ludźmi (jeśli ma być psem żyjącym w rodzinie, między ludźmi, nie na pustkowiu).

A czasami w Rosji, szczeniak nie wychodzi z kojca (dużego wprawdzie) do wieku 2-4 miesięcy, do kiedy zabierany jest przez nowego właściciela.
Ale takie psy zazwyczaj trafiają „do roboty” na ochronie, nie jako „pieszczoszek rodziny”.

Justyna

Mogul, to był fragment artykułu. Zresztą artykuł jest „ogólny” – nie tylko o CAO.

Dodam następny fragment - "Niepisane prawa" (Własienko).
Może się nie daj Boże przydać, gdy będziemy świadkami psich bójek…
Spotkamy na przykład „nerwowe ON-y”.

5. Jeżeli już zdarzyło się, że psy zaczęły walkę, należy je rozdzielić. Ale każdy właściciel – tylko swojego psa. Obce psy łapać wolno tylko w wyjątkowych sytuacjach: jeżeli właściciel jest bezradny, a duży pies zaatakował małego czy szczeniaka.

Psy należy chwycić za ogony (a jeśli ogon jest kopiowany, to za tylne nogi) i ciągnąć oba równocześnie starać się je podnieść do góry. Ale nie ostrym szarpnięciem, zwłaszcza, kiedy psy się mocno chwyciły, ponieważ rany mogą być bardziej dotkliwe.
Jeżeli uniesione w górę psy, mimo wszystko nie puszczają przeciwnika to najlepiej je zanurzyć do wody (albo, zimą wsunąć w dół w głęboką zaspę), lub owinąć im głowy kurtką, lub też zaciągnąć smycze na szyjach i zacząć podduszać. Można próbować rozewrzeć szczęki drewnianym klinem(klin należy próbować wsuwać z tyłu szczęki, za kłem i naciskać w dół).

Psa nie należy odciągać w sytuacji, kiedy jeden trzyma drugiego za nogę lub za gardło, a także wtedy, kiedy duży pies zacisnął zęby na małym. Wtedy nie należy szarpać psa, ponieważ może dojść do poważnych urazów.
Przed próbą rozwarcia szczęk, obowiązkowo należy przytrzymać głowę psa (za uszami, lub za policzki).

Zrozumiałe jest, że przy starciu dwóch dużych psów właściciele mogą sobie sami nie dać rady. Dlatego, w miarę możliwości należy im pomóc, przed tym oczywiście przywiązując swoje psy.

Walić w rozwścieczonego psa, czy szarpać go po czułej nagiej skórze pod pachą wydaje się być bezsensownym.
Rozłącznie ich przez ciągnięcie za obroże jest najgorsze – parę dziur w dłoniach prawie gwarantowane.
A rzucać się pomiędzy psy, zasłaniając ukochanego zwierzaka własnym ciałem (przy czym, jednocześnie przyciskając go do siebie ramionami i uniemożliwiając mu jakąkolwiek obronę) to już głupota, gdzie instynkt nie daje żadnej szansy rozumowi.
A taki obrazek pewnie jest wam znajomy? Duży pies podbiega do maleńkiego (albo szczenięcia), przy czym wcale nie przejawia jakiejkolwiek agresywności.
Właścicielka małego pieska z rozdzierającym duszę piskiem podrzuca swój skarb szarpnięciem smyczy do siebie, łapie na ręce i próbuje zwrócić się do nadbiegającego dużego psa plecami.
Nawet człowiekowi, który tylko pobieżnie zna psia psychologię, łatwo przewidzieć prawdopodobny dalszy przebieg zdarzenia.
W zwierzęciu budzi się instynkt pogoni (a za tym instynktem idzie i agresja), podskakuje…. Rezultat: zraniony mały piesek albo szczeniak, któremu na całe życie zostanie w oczach strach.
Przygryziony łokieć, porwana odzież i atak histerii nerwowej damulki. I na długo utrwalona niechęć dużego psa do przejawiającej strach kobiety. Kary dla właściciela dużego psa i jego nie kończące się przeprosiny.
Zresztą w takich przypadkach obywa się przeważnie bez ugryzień. Ale mały piesek do końca życia się boi – z powodu panicznych zachowań swojej właścicielki.
Bezmózgim istotom, podobnym do opisanej damulki powinno się zabronić wyprowadzania w ogólno dostępne miejsca ich nieszczęśliwych obiektów ubóstwienia. Albo zakazać im posiadania wszystkich psów, z wyłączeniem tylko tych pluszowych.
Z właścicielami „mikro-psów” należy być podwójnie, potrójnie ostrożnym.

MOGUL

Justyna, dobrze rozumujesz, o kontaktach z ludźmi nawet nie wspomniałam to było to dla mnie "obvio" czyli oczywiste....... przecież suką i szczeniakami ktos sie MUSI zajmować !!!! , O "Hodowli z Kęblowic " nie ma co nawet wspominać bo w tym "psim Oświęcimiu " nie wiemy nawet jakie warunki miała suka po porodzie , a socjalizacja z wygłodniałymi dużymi psami zamkniętymi w jednym kojcu to raczej rortura psychiczna a nie normalne stado.......ograniczyła bym się do analizowania normalności a nie patologicznych przypadków......
Oczywiście że małe hodowle domowe to ideał , szczeniaczki doglądane, socjalizowane z rodziną i przebywające z karmiąca je matką do granic możliwości , potem dochodzi do tego obowiązek hodowcy do wydania takiego "super materiału " w odpowiednie ręce a nie do domu np. gdzie
grasuje agresywny kaukaz czy pitt bull .......ile taki ofert odrzuciłam !!
Dlatego to co dokonała Ania uważam za wyjątkowy sukces.
Wiemy również jak zestresowane przyjeżdżają szczeniaki z niektórych rosyjskich hodowli , dużo można by pisać....... ale to też osobny temat ..

MOGUL

Justyna, ten drugi fragment artykułu bardzo przydatny , nie wszyscy hodowcy to wiedzą, nie mówiąc już o mniej doświadczonych , ale muszą to być osoby o stalowych nerwach i zimnej krwi , przypuszczam że ja w takiej sytuacji robiłam bym wszystko odwrotnie niz się nauczyłam........

AniaRe

Już pisałam w innym wątku: z moich aktualnych doświadczeń- naprawdę powinno się wydawac maluchy później, jeśli maja kontakt z ludźmi, to innych ludzi zaakceptuja, a to co wyniosa z kontaktów z matka i całym stadem (w moim przypadku Uma, Re i pozostałe szczeniaki) , jest trudne do nadrobienia w zakresie kontaków z psami, jesli w domu nie ma innych psów.
Te prawdziwe zabawy zaczęły sie zdecydowanie po ukońćzeniu 7-8 tygodnia, czyli w momencie , gdy w naszych normalnych warunkaach szczenie jest juz w nowym domu. I co , jeśli nie ma kolegi-psa?

A co do zaatakowanego psa: kiedys moja Re (bernenke ) zatakował jakiś taki wredny psiol, re młoda spanikowana, kręciłysmy się na smyczy w kółko, a natręt dalej się na Re rzucał. I co wymysliłam, mądra? Zostawiłam Re a złapałam agresora za skórę na karku i przy ogonie i odniosłam właścicielowi... wtedy mi się wydawało,że to dobry pomysł. W stresie reagujemy jednak inaczej....

mysza

mam bardzo dobry sposob na gryzace sie psy : kiedys u mnie na dzialce dorwaly sie 2- olbrzymy -samce , polecialam do domu i przynioslam WODKE polalam na poranione pyski i bylo po sprawie , psy z reguly nie lubia alkoholu byla tez przy okazji dezynfekcja ,ta woda to smieszna sprawa bo psy w szale nie reaguja na wode

Justyna

Mysza - ale pomysł Very Happy

Na logikę powinno zadziałać piorunująco Very Happy

Resztkę zawsze można wypić na miejscu dla rozładowania stresu

Dawaj jeszce jakieś pomysły Very Happy

Jedziesz na wystawę w Łodzi ze swoimi ślicznotkami?

Justyna

Mysza, dodam tylko, że nie wszystkie psy nie lubią alkoholu...

Znam blisko suczkę Azjatkę, która pije Yellow_Light_Colorz_PDT_08

ale nie pali

i tym się w domu różnimy Yellow_Light_Colorz_PDT_18

mysza

azjaty na odwyk

mysza

nie moge sobie odmowic wyjazdu na wystawe a boje sie bardziej jal moje suki

Justyna

Mysza, bo ja nie zrozumiałam do końca

Sama pojedziesz? Tylko pooglądać? Czy Twoje piekne suńki też wystąpią?

Jeśli je zabierasz to będę mocno trzymać cały dzień kciuki za Was, będzie dobrze zobaczysz

Sylwia

Robert

Moje chłopaki również uwielbiają piwko najlepiej warke strong.