Owczarek środkowoazjatycki - Central Asian Ovtcharka

AniaRe

U nas Uma odchodzi od jedzenia, jesli dopcha sie Yoda.
Re warczy zupełnie normalnie i nie puszcza bezczelnego smarkacza.

A Yoda tez zaczyna wymagac,żeby mu dawać jesć w odosobnieniu. Czeka, aż z kuchni powychodzimy.

Co do dzieci i psów: niedopilnowany Kuba potrafił przechodzic przez Umy miskę (fizycznie do niej wchodziąc) , dodatkowo trzymając sie jej za głowę. Uma czekała aż przejdzie, nie wykazując absolutnie cienia irytacji czy zdenerwowania. Tak samo jesli pod nia (Umę) wchodził, a ona jadła, stała i czekała, aż skończy, przejdzie dalej. Zero irytacji, pełen spokój.

Jedyne realne ryzyko jakie widze w moich azjatach przy dzieciach, to siła, z jaka sie bawią. Dlatego nie zostają same z dziećmi. Yoda z reszta jeszcze głupiutki bywa Very Happy

Ale np. Kuba nie usnie wieczorem, jesli Uma nie spi koło jego łóżka. natychmiast musimy wołać suke, bo krzyk jest straszny. Więc moje dzieci w okreslonych sytuacjach zostaja same z psami Smile

Dlatego ja jestem niemiarodajna, jesli idzie o pytanie Azjaty i dzieci. Starała sie odpowiadac zgodnie z moja najlepszą wiedzą, ale mam taki poglad, jaki mam. Moje azjaty uwielbiają dzieci i moga z nimi zrobic wszystko. Naet mały Yoda pozwala dzieciom na takie dziwne rzeczy, jakby też juz wiedział,ze to małe i trzeba wytrzymac.
Z resztą od właścicieli maluchów dostaje sygnały,że z dziećmi szczeniaki są zsocjalizowane genialnie.

aleksandra

Mogul

wydaje mi się, ze trudno jest prowadzic takie dywagacje, czy kastracja zmienia psa. Kastruje sie zazwyczaj psy młode, które np mogą sprawiać problemy dla tego właśnie , że są młode i z wiekiem same by się uspokoiły, niezależnie od tego, czy by sie je wykastrowało, czy nie.
Na pewno - kastrowany pies nie przechodzi tej burzy hormonów, jaką przechodzi młdy "cały" pies.
Ja swoje obserwacje opieram na tych przypadkach, które widziałam, a nie jest ich w Polsce dużo, ale często rozmawiam z przyjaciółką z Sydney - tam "cały" pies to znowu rzadkość.

MOGUL

Ania, u mnie też jest podobnie, jednak zawsze uważam i jak pisałam , bałabym sie raczej o psa, ostatnio Adrianek / 2 lata / , zostawiony sam w ogrodzie zaczął sypać psom piaskiem w oczy ( !!!! ) Całe szczęście że nie spuszczam go z oka........e strzezonego Pan Bóg strzeże.......
A grzebać dziecku w psiej misce nie pozwalam, i nie tylko ze względów higiegicznych , po prostu sama nie lubię jak mi w talerzu ktoś grzebie....... a jak się dziecko rozpędzi w robieniu co mu się podoba to i przy jedzeniu przez psa kości też może do niego podejść , a idąc za ciosem może tak się zachować przy obcym psie i wtedy nieszczęście gotowe..... u mnie dziecko ma wiedzieć że KAŻDEGO psa trzeba szanować......i że ŻADEN . piesek nie lubi : robienia mu krzywdy, przeszkadzania w jedzeniu , zabierania miski etc, etc, etc, .........DLA ZASADY

waldus

Jądra wytwarzają m.in. testosteron, a więc odpowiedzialne są za męskie cechy płciowe. Myślę, że ewentualna zmiana zachowania, zależy od tego w jakim wieku przeprowadzana jest kastracja.

AniaRe

Mogul> dlatego napisałam "niedopilnowany Kuba". On jest taki żywy i niesforny, że spuszczony z oczu natychmiast broi. I psy mają z nim kiepsko...a mimo to kochają go niesamowicie, jak Kuba był w szpitalu 2 tygodnie, to Uma biegła do każdego małego dziecka w rozmiarze Buby
My się staramy uczyć go, ale to trwa. i wtedy cierpliwy pies, to skarb.

aleksandra

Ania - ja sie zgadzam z Mogul - lepiej jest wpoić dziecku ogólną zasadę, że z psami postepuje się tak a nie inaczej i ew. pozwalać na jakieś odstępstwa od reguły w przypadku psów wyjątkowo do dzieci łaskawych. Bo wiesz, na wystawie akurat zerkniesz w drugą strone, a dziecko wsadzi rękę do paszczy obcemu psu i będzie tragedia. Albo Tobie sie kiedyś trafi bardziej przeczulony na swoim punkcie egzemplarz i też będzie ciężko dziecku wytłumaczyć, że akurat tego pieska nie wolno przytulać i wcale mu nie jest przykro z tego powodu. Cool

Swoim dzieciom, jeżeli je kiedykolwiek będę miała, nie będę pozwalała zdecydowanie na zbytnie spoufalanie, dla mnie psy i dzieci to zupełnie inne swiaty.

AniaRe

Aleksandra> moze nie brzmiało z mojego posta, ale ja tez się zgadzam z Mogul Smile

Ja tylko napisałam,że mi sie trafiło to konkretnie dziecko dość specyficzne i ciagle sie uczy...a przy nauce cierpliwy pies to skarb. inny by go dawno pogryzł.
Moje starsze dziecko nie było trudne i nauczyło sie jako raczukjące niemowlę. A z Kubusiem jest ciężko. Dzieci jak psy, sa różne.
Kiedys mi się wydawało,że mi się nie zdarzy histeryzujący w sklepie smarkacz. że umiałam wychowac córke i że to moja zasługa,że jest grzeczna. A guzik, Buba jest tak samo wychowywany, a wymaga 4 razy więcej pracy.A mimo to potrafi sie rzucac ze złości.

I on nie grzebie psom w misce.. on w tych konkretnych sytuacjach mijał psa. Nie opisuje tego zachowania jako wzorcowe dla dziecka, tylko jako super charakter mojej Umy.

MOGUL

Właśnie, dzieci i psy DWA ŚWIATY !!!! Ola też myslam o Wystawach, idzie sobie takie ufne dziecko do "nie znającego się na żartach " psa i KLOPS.
A moje obcych nie lubią, oj nie lubią.....

MOGUL

ANIAAAAAAAAAAAAA !!! My wiemy że tak samo myslisz i że dobrze działasz, tylko tak to jest w postach że czlowiek raczej pisze "dla OGÓŁU " a niekoniecznie odpowiada przedmówcy i przewiduje że inni czytajacy moga cos nie do końca zrozumieć dlatego stara się sprecyzować i uściślić i taki był sens naszych postów Aniu ..........
dodam jeszcze , że tez mi się to pare razy zdarzyło ktoś zainspirowany moimi wypowiedziami , pisał do "OGÓŁU" a ja zrozumiałam że u mnie było coś "nie tak" ...........

aleksandra

Ania

ja wiem, staram sie tylko uczulać w tym temacie - trzeba pamiętać, że czasem czytają to ludzie, którzy nie mieli nigdy psa, myslą o azjacie (bo modny sie zrobił) i jak przeczytają, jaki to azjata jest świetny dla dzieci, to nie zwrócą uwagi, ze tu chodzi o tą jedna konkretną sukę i jej zachowanie wobec tego jednego konkretnego dziecka.
A juz pare razy sie spotkałam z sytuacjami, że tak ludzie rozumieli wypowiedzi odnoszące się do pojedyńczych psów - jako reguły dotyczące całości.

Waldus - źle sie wyraziłam - kastracja na pewno zmienia zachowanie psa i jego organizm, ale z moich doświadczeń wynika, że nie ma co tego demonizować, bo te zmiany mogą byc tak niewielkie, ze niemal niezauważalne.

aleksandra

hehe MOGUL piszemy to samo Wink

AniaRe

Mogul, Aleksandra> Smile

A gwoli komentarza do temetu dzieci-psy: moja Magda, uczona od dziecka,że do obcych psów nie wolno podchodzić, mając 4-5 lat (ja widziałam to z samochodu) popatrzyła na przywiązanego do płotu psa, który az się do niej skręcał z radości, patrzyła na niego i w końcu go pogłaskała. Wiedziała ,że jej nie było wolno, więc na moje pytanie, dlaczego to zrobiła, skoro go nie zna, odpowiedziała: a bo on był.....taki , taki...on mnie lubił! Nie umiała wyraźić tego, co zrozumiała, ale to czuła Widac było wyraźnie,że umiała odczytać jego zachowanie, że ten akurat był jej przyjazny. Bo generalnie mając 10 lat tez sama nie zaczepia psów, zawsze pyta.

Justyna

Cytat:
„Ania ja wiem, staram sie tylko uczulać w tym temacie - trzeba pamiętać, że czasem czytają to ludzie, którzy nie mieli nigdy psa, myslą o azjacie (bo modny sie zrobił) i jak przeczytają, jaki to azjata jest świetny dla dzieci, to nie zwrócą uwagi, ze tu chodzi o tą jedna konkretną sukę i jej zachowanie wobec tego jednego konkretnego dziecka.
A juz pare razy sie spotkałam z sytuacjami, że tak ludzie rozumieli wypowiedzi odnoszące się do pojedyńczych psów - jako reguły dotyczące całości.”

A ja bym chciała Wam bardzo podziękować za podkreślenie różnic pomiędzy poszczególnym psami. Zrozumienie tego wydaje się być bardzo ważne.

Tak jak w jednej rodzinie dzieci mogą mieć rożne usposobienia, tak i każdy poszczególny Azjata może się różnic nieco w zachowaniu na co dzień.

Wiara „nowych” w przeczytane teksty (budowanie sobie obrazu CAŁEJ rasy) o danym, pojedynczym Azjacie/Azjatce, że jest na przykład miły, spokojny, uwielbiający wszystkie swoje i nie swoje dzieci, nieszczekający, nieagresywny do obcych, tresowany, niekonfliktowy z innymi psami, posłuszny, cierpliwy, miły i czarujący jest trochę niebezpieczna.
Nie ma gwarancji, że nam się akurat „trafi” dokładnie osobnik o takim samym spokojnym usposobieniu i charakterze.
To się odnosi także do stróżowania czy obrony właściciela. Akurat ten Azjata, którego kupiliśmy jako małego szczeniaczka może do końca życia być przyjazny „dla listonosza”.
(Przynajmniej tak mi się wydaje).

Nie ma dwu identycznych ludzi – i nie ma dwu identycznych Azjatów.

A jeszcze Azjata dojrzewa długo i swoje usposobienie, predyspozycje i charakter może pokazać dopiero po ukończeniu roku czy dwóch lat.

Tak, ze dzięki iż zwróciłyście na to uwagę Smile

Napewno sie przyda tym, którzy przygotowują się do zakupienia szczeniaczka Smile

Justyna

Jeszcze dodam, że Ci szczęściarze, którzy mają więcej niż jednego Azjatę (niestety nie ja, buuu!) przypuszczam, że mogą zauważyć różnice w ich zachowaniach i reakcjach na co dzień.
A przecież wychowują się w podobnym otoczeniu – a „identyczne” nie są.

waldus

Wyobraźcie sobie taką sytuacje..... Wystawa psów... na ringu wystawaine właśnie azjaty... dookoła ringu azjaty, kaukazy i file.... pomiędzy nimi "przeciska się" małe dziecko, chwiejąc sie na nóżkach...