Owczarek środkowoazjatycki - Central Asian Ovtcharka

Zakirchan - usunięty

Zgadzam się z tobą w stu procentach. Jak ja szkoliłem swoje to zauważyłem ciekawą rzecz. Pies mi głupiał jak dostawał komendę zostaw, on nie rozumiał czego od niego chcę, najpierw pozwalam mu atakować a potem z niezrozumiałych powodów ma przestać. Dla Cao jak już podejmie atak, to jest to smiertelnie poważne. Można go nauczyć komendy zostaw, ale przy następnej sytuacji pies mi się robił niepewny może w końcu atakować czy nie? Obawiam się że uniknąć tego można tylko wtedy gdy zdejmujemy go pozoranta.

Swojego Hakima widziałem jeden raz jak zatakował na poważnie sam z siebie. Była pierwsza w nocy wracaliślimy ze spaceru przypomniało mi sie że muszę zajrzeć pod maske samochodu. Położyłem psa po jednej stronie, sam zajrzałem pod maskę i wtedy z za rogu wyszło dwóch podchmielonych facetów, jak przechodzili za moimi plecami, to jeden puścił do drugiego wiąchę i go popchnął, odwróciłem sie w kierunku i tym momemencie zobaczyłem Hakima, był w kagańcu i strzelił nim gościa, który był przy mnie centralnie w brzuch kagańcem tak że tamten przeleciał z dwa metry w tył. Psa złapałem jak sie zabierał do poprawki, faceta przeprosiłem, ale był w takim szoku, że tylko mówił do kumpla "widziałeś j....., jak by nie miał kagańca to by mnie za-----" Od tej pory w okolicach domu jestem ostrożniejszy, ale to był dla mnie prawdziwy azjata, uznał że jest zagrożenie nie szczekał tylko od razu zaatakował, z tym że to był jego teren.

basia

Zakirchan, mam do Ciebie pytanie. Jaka jest różnica w zachowaniu Cao szkolonego na obronę i zupełnego "naturszczyka"? Czy tą różnice widać w pewności siebie jakiej nabiera pies po takim szkoleniu, czy to jest wypracowana technika, czy może jeszcze coś innego?

Zakirchan - usunięty

Basiu, ciężko mi jest odpowiedzieć, bo nie widziałem nie szkolonego cao idącego na pozoranta. Pies szkolony jest oswojony z bardzo różnymi sytuacjami, one są dla niego chlebem powszednim, nie zwraca uwagi na rzeczy które są mu znane i robi swoje.
Ja mam wątpliwości czy jest sens uczenia Cao np. techniki chwytania za rękaw itp. Natomiast bez wątpienia pies uczy się naprzykład, że człowiek może go kopnąć, uderzyć kijem i adekwatnie do tego reaguje.

Ja bym to porównał do sytucji, kiedy z jednej strony mamy osobę która jest sprawna fizycznie ale nigdy nie uczestniczyła w bójce i osobnika, który ma za sobą takie starcia, bo przy dobrym szkoleniu pies nie odróżni tego czy to jest naprawdę, czy też to tylko zabawa.

gregory

Testowalem cztery azjaty wtym jeden z lini walczaceji kazdy zachowywal sie jnaczej nie mialem rekawa psy byly w kagancu na smyczy jeden byl puszczony luzem w poscigu z mna

Zakirchan - usunięty

Gregory a mógłbyś napisać szerzej jak to wyglądało?

basia

Justyna

Zakirchan - usunięty

Ja mam do tego dawania kluczy drobne zastrzeżenia:

Praktyczne, to była by demolka chałupy.
W domu pies ma dużo mniejszą możliwość zwiania, brak przestrzeni co również może trochę zafałszować test, ale jak ktoś ma pusty salon 200 metrów to jak najbardziej. Laughing

Justyna wklejałaś gdzieś filmik z kakazem który, bronił terenu, (teraz nie mogę go znaleźć ale jak go oglądałem to według mnie był to wzorcowy pokaz niepewnego psa, który próbuje bronić terenu, wspaniale widać było niepewność psa - strzał - odskok.

Justyna

Zakirchan - usunięty

Ja na temat tego pozoranta i azjaty nawet sie lekko posprzeczałem z Tomkiem bo twierdziłem że:

Zakirchan - usunięty

Hakim, w domu to jest demolka, on jak wchodzę do domu i wyczuje kogoś obcego to dostaje szaleju i sam robi przeszukanie, ale to pewnie ma po tacie, który podobno wyszedł kiedyś przez szybe jak sie zdenerwował.

gregory

Justyna to nie byl azjata wielkichrozmiarow jakie spotykamy dzis byl to pies 70 72 cm waga 50 55 kg byl to rok 92 lub 93 agresie zaczelem wyrabiac w nim bardzo delikatnie w wieku 5 6 miesiecy byl bardzo poietnym uczniem wwieku okolo 1roku cial kie przy bramie jak gilotyna test robilismy poza terenem ty nie byl juz taki furiat mial granice pilnowania swojego pana okolo 1 lub 2 metry moglem spocerowac poza granic tylko mnie obserwowal wpetrujac sie w moj wzrok wystarcztlo ze przekroczylem kilka centymetrow atakowal blyskawicznie wysokolapiac moia luzna kurtke przez kaganiec na wysokosci barku przytrzymujac mni lapami ja stalem spokojnieon tez trzymajac mni podobnie w poscigu okolo15 m po dojsciu mni wykonal skok chwyt za bark i czekaniena

Zakirchan - usunięty

Gregory, a jak masz odczucia co do pościgu, bo z moch doświadczeń wynika, że pogoń za pozorantem to nie leży w naturze azjaty. A co to był za pies którego szkoliłeś?

Justyna

Z tym „wzmocnieniem” ze strony właściciela to do końca nie jestem pewna co sądzić….
Bo z jednej strony wydaje mi się, ze takie wzmocnienie jest – u nas przynajmniej na początku była to obecność męża, potem już nie.
Psa się „ostatecznie sprawdzało” jak był sam – w mieszkaniu czy na obcym terenie pilnując na przykład położonego na ziemi plecaka.
Z drugiej strony natomiast treserzy na początku stawiali mnie, synka czy męża przy psie i agresja była jawnie skierowana przeciwko nam – pies bronił nie siebie, ale nas.
Pies miał się koncentrować nie na dorwaniu agresora, ale na kontrolowaniu sytuacji wokół rodziny. Na przykład stawiano nas troje, atakował jeden pozorant, a gdy pies go szarpał przybiegał drugi, z tyłu.
Suka kodowała, ze nie wolno się jej „zapamiętywać” i koncentrować na jednym złoczyńcy, bo w tym samym czasie drugi, podstępnie może nam powybijać zęby.
Na filmie wklejonym przez Roksanę widać podobną sytuację – pies broni dziecka, przed kilkoma osobami, nie oddalając się od niego.
Pies według nich powinien kontrolować, wyłapywać z grupy ludzi swoich, nawet jak nie stoją blisko.
Kiedyś prowadziłam psa z przerwy, na linie, w szerokiej obroży. Pies spokojny, wąchał trawki. Nagle jeden z pozorantów zaczął coś do mnie krzyczeć z pewnej odległości, seplenił strasznie i w zdenerwowaniu nic nie zrozumiałam. Przypuszczałam, ze mam się w końcu pośpieszyć i zapiąć psa na stanowisko.
Nie o to mu chodziło. Podbiegł nagle do mojego synka, który stał w grupie „widzów” i zaczął go trząść za ramiona. Suka poszła jak lokomotywa w sekundzie. A ja miałam linę zawiązaną wokół dłoni i nie byłam na to przygotowana. Sam sobie możesz wyobrazić co się stało.

Natomiast jak na „przerwie” nikt nas nie zaczepiał, to suka potrafiła w tym hałasie placu szkoleniowego po prostu z boku się zdrzemnąć – my bezpieczni to innych miała gdzieś. Nie udzielały się jej emocje innych psów.

Nie wiem jak Twoje obserwacje, ale mi się wydaje, ze Azjata często stara się wskoczyć pomiędzy pozoranta a atakowanego członka rodziny, jakby chciał go odepchnąć do tyłu, zasłonić sobą. W takich sytuacjach zawsze miałam przód kurtki i spodnie upierdzielone w błocie.
Pozorant na filmie jest lekkim showmanem. Wydaje się nie za bardzo „pasjonować” psem.
Staje tak, ze pies w zasadzie na początku nie może go sięgnąć, coś tam wykrzykuje, pies przez przypadek łapie go za nogę. Czy pies by się chciał cofnąć nie wiem… Jak długo by wytrzymał atak agresora, nie wiem…
Jakoś pozoranci, z którym pracowaliśmy zachowywali się trochę inaczej (choć nie mówię, z lepiej). Jakby udawali większą agresję, to było bardziej „prawdziwe” – chyba nie za bardzo umiem to opisać.
Psy odważne były stawiane w trudniejszych sytuacjach. Pozorant uderzał wpierw biczem o ziemię (niektóre psy bały się dźwięku), potem uderzał biczem, kijem właściciela - a gdy pies bronił to w przednie łapy, boki psa, często głowę. Odważne psy, które nawet wiedziały z doświadczenia, że zaraz mogą poczuć ból uderzenia, dostawały „szału” już na sam widok pozoranta z kijem, jakby to je jeszcze bardziej pobudzało. Wtedy po raz pierwszy widziałam, że psu może lecieć biała piana z pyska z wściekłości.

Justyna