Owczarek środkowoazjatycki - Central Asian Ovtcharka

MOGUL

Agnieszka to samo sobie pomyślałam jak to przeczytałam, ale naprawdę nie wiem czy było by korzystne mieszać naszą wiedzę z ich jasno wytyczonym " kierunkiem rozwoju" ? Proszę o wypowiedż Szanownego Admina >

I&A - zawieszony

Uważam, że zainteresowani o "wytyczonym kierunku rozwoju" niebawem sami tu dotrą jako czytelnicy, a od ich woli będzie zależało ile z naszej wiedzy przyswoją do swych wiadomości.Decyzję pozostawiam jednak piszącym na 3M.
pozdrawiam
Iza

MOGUL

Popieram, lepiej nic nie narzucać "oświecenie" powinno być wynikiem indywidualnych analiz , a umiejętność analizowania też leży w genach.

Agnieszka

O.K.

I&A - zawieszony

Pokusiłabym się o rozpatrzenie różnych rodzajów użytkowości azjatów/ oczywiście wspólnymi siłami Cool

/
Począwszy od opisu z historii, czyli jak kiedyś pracowały u czabanów, poprzez pracę jaką wykonują w służbach (np ochrona ośrodków), walki (to też jakiś sposób ich użytkowania...), aż do takich zwykłych "domowych" obowiązków u każdego z nas.Jeśli zna ktoś jeszcze inny sposób użytkowania to też proszę szybciutko wymienić Laughing

pozdrawiam
Iza

Sylwia

Szeroko rozumiana dogoterapia oraz 'socjalizacja' dzieci z psem, bo tak to trzeba nazwać w szkołach prowadzi się teraz takie lekcje dla dzieci, żeby wiedziały jak 'obchodzić się' z psem itp.

TYlko proszę mnie nie bić ! Mr. Green

W końcu są azjaty, które 'w tym' pracują i według relacji właścicieli i nie tylko, nadają się do tego - niezależnie, czy same chciały czy takie ich zastosowanie wymusiła cywilizacja, właściciel, etc.

Dlatego uważam, iż ten aspekt również należy wziąc pod uwagę przy dalszych rozważanich.

Myślę, że jako praktyka, miarodajne będzie stanowisko Agnieszki.

karanuker

Dla mnie azjata pracujący w dogoterapii, nie ma genów przodków w ogóle, przez co nie jest azjatą. Jest po prostu bez charakteru i trzeba mu go wykształcić tresurą. Potem taki "złamany" azjata zagryzie jakieś dziecko czy chorego, bo przecież to pies jednego chwytu i dopiero będzie...

Dziękuję Justyno za obszerny wykład. Już ja się postaram żeby Sergiejowi pozadawać pytania, jestem cierpliwa, kiedy odpowie to odpowie, ważne żeby odpoweidział.

Agnieszka

Znacie moje stanowisko na ten temat, juz pisałam o tym wielokrotnie.
Ja osobiście jestem przeciwnikiem wprowadzania azjatów do dogoterapii. Zwłaszcza do pracy z dziećmi znacznie upośledzonymi. Ich zachowania są często nieprzewidywalne i musi z nimi pracować pies, pozbawiony instynktu obrony. Osoba pracująca w dogoterapii powinna byc tego świadoma! I nie może skupiać swojej uwagi na psie myśląc czy nie strzeli mu coś do głowy, jak dziecko dostanie np. ataku padaczki i wpadnie sanitariusz, żeby pomóc.

I tu skieruję wszystkich do słów Siergieja, które kilka postów wcześniej wyróżniłam czerwoną czcionką.

Poza tym pies do dogoterapii powinien być wyszkolony perfekcyjnie, a u nas mało który azjata ma przyswojone posłuszeństwo, nawet na poziomie minimum.

Agnieszka

Justyna tak z ciekawości: Zapytaj Siergieja jak on się odnosi do azjatów w dogoterapii?

KUBA

Jak czytam lub słysze o azjatach w dogoterapi to szlak mnie trafia.Ten pies został wyhodowany do innych celów ,jest to pies pierwotny z pierwotnymi instynktami,moja najstarsza suka nie toleruje -delikatnie mówiąc-osób niepełnospawnch fizyczni ale takrze umysłowo , wypatrzy taką osobe na ulicy nad jeziorem i zaczyna sie polowanie .Wstyd przed ludżmi ale instynkt eliminawania ''wadliwych''osobników jest silniejszy,po latach treningu doprowadziłem do tego że teraz tylko warczy ale jak bym jej pozwolił... Nigdy nie wiadomo co takiemu terapełcie się przypomni.

Justyna

Chciałabym wytłumaczyć jeden aspekt, tak żeby było nam wszystkim łatwiej zrozumieć kwestię zadawania pytań do dużej części Rosjan, którzy mieli doczynienia z azjatami.
Ktoś na forum napisał, że podejście do azjatów w Polsce i w Rosji jest zupełnie inne – może przez to moje „raporty” dla Was są choć troszkę interesujące – mówią o „odmienności”.
Natomiast to działa w obie strony. Jestem już tutaj trochę i zdaję sobie sprawę, że zadanie pytania milicjantowi, który szkoli azjaty do ochrony np. Letniego Sadu w Petersburgu – „co sądzi o szkoleniu azjaty na dogoterapeutę dla niepełnosprawnych dzieci?” jest bądź co bądź niebezpieczne. Po prostu uzna mnie za „słabą na umyśle” i przestanie mnie traktować poważnie. Oczywiście spróbuję i zobaczymy jaka będzie odpowiedź.
Osobiście wierzę, że są azjaty, które można wyszkolić do tego celu. Jeśli ktoś ma bardzo dużo czasu i samozaparcia. Azjata jest pojętnym uczniem, jak chce, a dobry treser wyciągnie z niego na pewno więcej niż np. ja – amator.
Sądząc nawet tylko po mojej suni – jak chciała to łapała wszystko dosłownie w lot. Największym problemem szkolenia jest tak naprawdę wyszkolenie mnie na przewodnika azjaty. I to nie żart. To ja mylę znaki głosowe z fizycznymi, ich kolejność, ton głosu i układ ciała. Mucha jest szkolona tak, aby głównie reagować na mój ruch, nie tylko na komendę głosową. Widzę, że to ja w naszej parze „robię ogony”. Czyli można azjatę wyszkolić świetnie – to bardzo inteligentne zwierzę. Natomiast nigdy nie wolno moim zdaniem zapomnieć o silnym instynkcie tego zwierzęcia.
Prosty przykład – moja suka na komendę „riadom” przejdzie na moją lewą stronę, będzie szła dokładnie w takim tempie jakim ja się poruszam, będzie zmieniała tempo chodu/biegu w zależności od tego jak ja idę/biegnę. Zrobi to bez wydawania dodatkowych komend, śledząc tylko mój ruch. Gdy się zatrzymam siądzie przy mojej lewej nodze.
Natomiast nie czarujmy się, gdy wieczorem idę z nią na spacer, a za nami zauważy grupę mężczyzn, nie daj Boże w kapturach, to sytuacja się zmieni. Komenda/tresura jest dla niej silna, ale instynkt silniejszy. Będzie szła przy mnie, tracąc tempo, obracając się prawie cały czas do tyłu (głowa), a na dodatek cała się trzęsie. Z jednej strony silny imperatyw komendy – a z drugie jeszcze silniejszy instynkt ochrony mnie.
Jeśli wzięliśmy jako przykład tresurę chodzenia przy nodze – jestem z niej dumna, gdy idzie przy mojej lewej nodze nie wychodząc nawet na 5 cm do przodu czy do tyłu. Smycz zwisa luźno. Ludzie się gapią. Ale ja nigdy, przenigdy, nie odepnę tej smyczy w miejscu publicznym – choćby mnie nie wiem jak kusiło „zrobić większy szpan” i zdobyć podziw otoczenia.
Po prostu ona jest tylko zwierzęciem, mogę kochać ja bezgranicznie, ale to ja „w tym związku” powinnam być rozsądniejsza, to ja za nią do końca jej życia po prostu o d p o w i a d a m.
Co się stanie jeśli moja suczka, w dobrej wierze, ale źle oceni sytuację? Jeśli kogoś zaatakuje, bo instynkt obrony mnie, synka, męża będzie silniejszy? Co z n i ą wtedy się stanie? Każdy z nas chyba pamięta artykuły prasowe – zawsze winny jest pies, nie właściciel (głupota, ale tak to działa).
Dlatego, że kocham moją Azjatkę to po prostu nie odepnę tej smyczy i nie dam jej szansy pracy z ludźmi upośledzonymi. Pewnie byłaby świetna na 1000 sesji, ale co jak przyjdzie ta jedna, pechowa 1001?

MOGUL

I znowu strzał w dziesiątkę , tresura tresurą, ale instynkt jest silniejszy, dobrze że to powiedziałaś Justyna !!!

W opinii Niuniusia:
Azjata byl uzywany jako uniwersalny pies mysliwski,pies pilnujacy bydla/skot/ juz w30 latach Rosjanie podkreslali wyjatkowa predyspozycje azjaty jako psa tropiacego,byl wykozystywany jako juczny w gorach.Niestety o ratownictwie niewiele mozna powiedziec,choc owyciaganiu z pozaru-owszem. jak na jedna rase chyba starczyws Very Happy/WS

Sylwia

Jeszcze pozwolę sobie skopiować tu fragmencik większej wypowiedzi Justyny z innego tematu, co do kwestii - do czego jeszcze mógłby służyć/ być używanym azjata Wink

okropnie mi się spodobała, bo doskonale oddaje powagę i 'grozę' szkolenia, po prostu powagi, z jaką Rosjanie podchodza do rasy

MOGUL

To ja przytoczę jeszcze inny fragmencik z wypowiedzi Justyny.

........" Jestem już tutaj trochę i zdaję sobie sprawę, że zadanie pytania milicjantowi, który szkoli azjaty do ochrony np. Letniego Sadu w Petersburgu – „co sądzi o szkoleniu azjaty na dogoterapeutę dla niepełnosprawnych dzieci?” jest bądź co bądź niebezpieczne. Po prostu uzna mnie za „słabą na umyśle” i przestanie mnie traktować poważnie. "

Sylwia , bo to właśnie tak jest, Azjata jest wielki siłą stojących za nim wieków , jest personifikacją historii , żywą mumią , " pracownikiem "na służbie jak napisała Justyna, ażeby to zrozumieć to nie wystarczy tak po prostu lubić zwierzęta , trzeba jeszcze posiadać wrażliwość , szacunek i podziw dla przyrody , dla historii , dla ciężkiej pracy ludzi na stepach i trudnego życia psów.......przez tyle wieków.........
Rosjanie to Wielki Naród , wielkie przestrzenie , ciężki klimat i trudne warunki życia, bieda, wojny....,w głębokiej powadze z jaką traktują AZJATY jest właśnie ta wdzięczność i szacunek do psa bez pomocy którego nie mogli by przetrwać i wykonywać swojej pracy, a wszelkie używanie azjatów niezgodnie z predyspozycjami RASY mogą odbierać jako jej profanacje ......
Dlatego tak szanuję osobowość azjaty .....i uważam że powinna ona przetrwać również walkę z siłą prywatnych interesów i pieniądza ...

karanuker