Owczarek środkowoazjatycki - Central Asian Ovtcharka

Yvy

Green,
ja dodatkowo czekam jeszcze na słomę do budy, na razie włożyliśmy Erze do budy Jej starsze spanko, żeby zapach był znajomy i co jakiś czas podrzucaliśmy do budy jakieś dobre kąski, żeby psinka nauczyła się sama wchodzić do budy i kojarzyć ją z czymś przyjemnym.
Taktyka zdała już rezultat, w ciągu dnia Era idzie do budy żeby się trochę przespać, a wiosną będzie starsza, będzie się robiła coraz bardziej samodzielna, pojawią się nowe zapachy, większy będzie "ruch" w przyrodzie i samotne zostawanie na noc na dworzu stanie się dla Niej takie całkiem naturalne i ciekawe Laughing

(mam nadzieję)

Mogul,
myślę, że obecnie bardzo dużo błędów popełniamy względem psów, za bardzo je uczłowieczamy, zbyt nadopiekuńczy jesteśmy, może w kontrze do wiejskich psów łańcuchowych.
Zbytnio zwracamy uwagę na wygląd psów i pod tym kątem wybieramy rasę, a potem staramy się dopasować psa do własnych ramek, niszcząc tym samym ich naturalne zdolności, a jak trafimy na silniejszego osobnika, to nie potrafimy sobie z tym poradzić, chociaż jego zachowanie jest spowodowane głównie naszymi błędami.
Natomiast pies zostawiony sam sobie nie musi spełniać wymagań człowieka, żyje sobie w sposób naturalny dla niego.

MOGUL

Yvy, jak zwykle bezblędnie rozumiesz psy- proszę jerszcze o wytłumaczenie tego zachowania - a to było drastyczne :

To było koleżeńskie spotkanie z pracy- przyszło do nas kilku kolegów męża z żonami - jak zwykle przy takich okazjach piło się drinki i gawędziło o różnych rzeczach - wszyscy siedzieliśmy " na sali" na plecionych kozetkach koło drzwi wyjściowych -
RIN Tin leżał na podłodze---koło nóg rozmawiających ----rozmowa zeszła na temat psa - mąż zaczął opowiadać o jego wyczynach , ostrości i niesamowitym przywiązaniu do nas w pewnym momencie Nico, zaczął głaskać leżącego Rin-tina po brzuchu – pies znosił to z nadzwyczajnym spokojem , przeciągał się i widać było że mu się nawet podoba taki układ...........wtedy powiedziałam do Niko, żeby uważał ....kiedy pies warknie żeby zaraz przestał....na co Niko odpowiedział , że opowiadamy bajki, że pies to zwykły pieszczoch i nie wierzy w te opowieści ......na dowód swoich słów chwycił mojego męża za szyję i zaczął dusić - mówiąc " zobacz Rin Tin co robię z twoim Panem " ......zamarłam, oczekując ataku, tymczasem Rin tin wstał , podszedł do otwartego okna , oparł się przednimi łapami o parapet i jak gdyby nigdy nic, zaczął wyglądać przez okno, odwróciwszy się do całego towarzystwa tyłem .........
Zlekceważony przez psa Niko, uspokoił się i rozmowa toczyła się dalej ------ zapomnieliśmy o psie , po paru godzinach, towarzystwo zbierało się do wyjścia - pożegnanie, uściski rąk , otwarcie drzwi i wychodzenie na korytarz ----nagle kiedy Niko – przechodził przez próg – spod kozetki wysunęła się głowa psa i błyskawiczny chwyt zębami za rękę Nika - Rin Tin, przebił mu dłoń kłami na wylot .............., oczywiście pojechali na pogotowie, żona Nika , pogniewała się na nas- i tak, na parę lat skończyła się nasza przyjaźń .....A w pracy śmieli się z przygody Nika ----
Dodam jeszcze na zakończenie że pod moją nieobecnosć Rin-tin słuchal sie mojego męża jak mnie, a zostajac sam na sam z dziećmi - sluchal sie najstarszego .....

MOGUL

basia

Mogul, gdy czytam wspomnienia o Tin Tinie, to powracają do mnie wspomnienia o mojej Ledzie. To był pies, na którego czekałam "od zawsze", marzenie, które w końcu się spełniło.

basia

Yvy

MOGUL

MOGUL

MOGUL

basia

Małgosiu, Leda to ONka. Miałam ją od szczeniaka, miała 7 tygodni gdy do nas trafiła. I było to bardzo dawno temu Rolling Eyes

. Byłam wtedy młodą dziewczyną, a o psie marzyłam odkąd tylko pamiętam. Wymarzyłam sobie psa prawie idealnego, czekałam na niego.......... w końcu marzenie się spełniło, ale ja początkowo byłam rozczarowana. Chyba zbyt dużo oczekiwałm po tej psinie. Ale gdy dorosła i dojrzała, to moje marzenia się urzeczywistniły. Stała się psem z moich marzeń Very Happy

. Była nam bezgranicznie oddana, ale wcale nie uległa, agresywna w stosunku do obcych.Niezwykle rozumna. Kiedyś już o niej pisałam, taka azjatka w wilczej skórze. Wtedy jeszcze nie miałam pojecia o istnieniu CAO, ale podświadomie właśnie takich zachowań azjatyckich oczekiwałam od tego psa.
Leda juz dawno nie zyje, dozyła do 11 lat.
Potem nie chciałam miec innego psa. Przypadkowo trafił do nas Dżeki, wzięty z ulicy. Kochany psiak, ale nie potrafił zajać miejsca Ledy w moim sercu.
I w końcu pojawił się Uzo, tak jakby jakaś część jej ducha w nim odżyła.

MOGUL

Basia, no widzisz , mamy zupełnie podobne historie , i jednak Ony ? tylko te dawniejsze .... ciekawe na bazie jakich psów wyhodowano ONY ? Moja siostra też miała fenomenalnego Ona, z dawnych czasów którego wspomina z rozrzewnieniem ....

MOGUL

Yvy

Mogul, Basia,
super czyta się wasze wspomnienia.

Mnie się wydaje, że ważnym czynnikiem w przeszłości obu ras (CAO i ONa) było to, że obie rasy miały podobne zastosowanie i dlatego jest tyle podobieństw.
Tylko CAO miały to szczęście, że dłużej ostały się w formie naturalnej, nie nastawionej li i jedynie na wygląd i Azjaty nadal szczęśliwie nie są psami do towarzystwa w bloku, jakimi stały się niestety ONy.

Jakiś czas temu facet od owiec opowiadał mi, że do niedawna miał 2 psy w typie ONa i to były jego najmądrzejsze psy do pilnowania owiec.
Wzajemnie się uzupełniały, kładły się w najwyższym miejscu i obserwowały owce, a gdy jakiś obcy pies zbliżył się do ich owiec i nie zrozumiał psich sygnałów odstraszających, to oba psy bezwzględnie przepędzały intruza.
Niestety zaginęły i jest podejrzenie, że ktoś im w tym pomógł ... za dobrze wykonywały swoją pracę.

Yvy