|
Owczarek środkowoazjatycki - Central Asian Ovtcharka CAO Grupa i inne rasy
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
Tomek
Zaufany Użytkownik
Dołączył: 29 Sie 2006
Posty: 452
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/5
|
Wysłany: Wto 10:28, 09 Sty 2007 Temat postu: Owczarek środkowoazjatycki. Niezależność i odwaga. Myczko 06 |
|
|
Postanowiłem założyć nowy temat w tym dziale w celu dokonania analizy jak i podzielenia się z forumowiczami tekstu/em książki, której tytuł jest tytułem
postu
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
Postaram się w miarę mozliwości (mały Julek i sesja moich studentów ) cytować fragmenty i tłumaczyć.....
Nie będzie to takie tłumaczenie jak np. Justyny ale może za Jej pomoca uda się coś w tym temacie zrobić.
mam również nadzieję, że hodowcy włączą się do dyskusji.
Ksiązka została wydana w zeszłym roku i chyba juz Justyna cytowała ją na forum lub o niej pisała?
Dotarła do mnie z Litwy, gdzie rodzina zamówiła ją w księgarni.
|
|
Powrót do góry |
|
|
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
Tomek
Zaufany Użytkownik
Dołączył: 29 Sie 2006
Posty: 452
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/5
|
Wysłany: Wto 10:34, 09 Sty 2007 Temat postu: |
|
|
Pierwszy "kawałek" postaram się wkleić jeszcze w tym tygodniu, jeżeli czas pozwoli.
Na odwrocie okładki widać kawałek tekstu:
" Poważny pies dla poważnych ludzi"
To pies z legendy - historia owczarka środkowoazjatyckiego sięga minimum 40 wieków.
..................................................
mały beczy )
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
Justyna
Forumowy ekspert
Dołączył: 05 Gru 2005
Posty: 3365
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/5
|
Wysłany: Wto 10:34, 09 Sty 2007 Temat postu: |
|
|
Tomku świetnie!!!! Wiedzy nigdy nie za dużo!
Mamy jeszcze jednego, na razie „tajemniczego tłumacza” , który zgodził się nam pomóc i tłumaczyć specjalistyczne teksty o Azjatach.
Zbieram teraz interesujące artykuły i prześlę „nowemu tłumaczowi”. Jak tylko będą gotowe to zamieszczę na forum.
Świetnie! – będzie nas teraz więcej do tłumaczeń!
Wielkie dzięki Tomku!
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
Tomek
Zaufany Użytkownik
Dołączył: 29 Sie 2006
Posty: 452
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/5
|
Wysłany: Wto 10:43, 09 Sty 2007 Temat postu: |
|
|
Chciałbym tylko zaznaczyć, że ja sam analiz zbyt wielu nie zamierzam przeprowadzać.
Na forum mamy Autorytety, hodowców, którzy mają piękne psy z własnym przydomkiem i to raczej Oni powinni (moim zdaniem) poddać krytyce i analizie zamieszczane tu fragmenty książki.
A ja chciałbym sie więcej nauczyć
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
Tomek
Zaufany Użytkownik
Dołączył: 29 Sie 2006
Posty: 452
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/5
|
Wysłany: Wto 11:56, 09 Sty 2007 Temat postu: |
|
|
Pierwszy kawałek, który nosi tytuł "Od mastifów do owczarka środkowoazjatyckiego"
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
Niestety skaner mi nie czyta w edytorze tekstu rosyjskich znaków nawet jak ręcznie przestawię, więc forma jpg
Postaram się tłumaczyć akapitami, tak dla jasności
Ostatnio zmieniony przez Tomek dnia Wto 13:22, 09 Sty 2007, w całości zmieniany 1 raz
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
Tomek
Zaufany Użytkownik
Dołączył: 29 Sie 2006
Posty: 452
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/5
|
Wysłany: Wto 12:08, 09 Sty 2007 Temat postu: |
|
|
"Istnieją dwie osobne hipotezy pochodzenia psa domowego. W zgodzie z jedną z nich (monologiczne pochodzenie - tu nie jestem pewien) wszystkie rasy psów posiadaja jednego przodka, a tak duże zróżnicowanie ras stanowi rezultat długotrwałego procesu ewolucji. Zgodnie z drugą z hipotez (?????)istniało niewielu dzikich przodków, które dały poczatek zróżnicowanym grupom rasowym. Niedostatek potwierdzonego materiału paleontologicznego nie pozwala rozwiązać tego problemu w sposób jednoznaczny. Z tym niedostatkiem ściśle związanych jest wiele dodatkowych pytań., np. dlaczego psy, pochodzące z jednego rejonu i rozwijające się w nim bywają bardzo niepodobne - ...???. Drugie pytanie: Dlaczego w regionach rozłożonych na setkach i tysiącach kilometrów spotyka się bardzo podobne psy?"
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
Tomek
Zaufany Użytkownik
Dołączył: 29 Sie 2006
Posty: 452
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/5
|
Wysłany: Wto 12:12, 09 Sty 2007 Temat postu: |
|
|
"Określenie związków genealogicznych między rasami, wydzielenie/wygenerowanie ich ogólnych/jednakowych przodków, w tym przypadku spośród dzikich psowatych (nawet tych wymarłych0 jest skrajnie ważne. Taka wiedza pozwalla na wyjaśnienie jakie z zadań selekcji możemy osiągnąć lekko/prosto, jakie trudniej a jakie są dla nas praktycznie nieosiągalne"
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
Tomek
Zaufany Użytkownik
Dołączył: 29 Sie 2006
Posty: 452
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/5
|
Wysłany: Wto 12:27, 09 Sty 2007 Temat postu: |
|
|
karanuker napisał: | Azjata to nie mastif środkowoazjatycki, a właśnie premastif, czyli pasterski pies od którego pochodzą wszelkie dogo pobne psy na ziemi. Owczarek pasterz, owczarek stróż, pies do towarzystwa i niesamowicie związany z człowiekiem obrońca jego dóbr. |
Wreszcie to znalazłem ufffff
No i mamy juz punkt do zaczepienia w dyskusji.
Tytuł rozdziału, który cytuje/tłumacze "Od mastifów do owczarka środkowoazjatyckiego" a Luiza pisze, iż jest to "premastif"
Podczas pracy z ONami, czyli typowymi "owczarkami" i filą brasilejro (typowy molos wg właściciela) a teraz z Azją zauważyłem, iż faktycznie jeżeliby polegać na analizie zachowania to (jak dla mnie) CAO jest w tym przypadku jajem z odwiecznego pytania "co było pierwsze? jajo czy kura?"
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
Tomek
Zaufany Użytkownik
Dołączył: 29 Sie 2006
Posty: 452
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/5
|
Wysłany: Wto 13:07, 09 Sty 2007 Temat postu: |
|
|
"Ogólnie mówiąc, selekcjonera pomimo powiązań krwi (tak to rozumiem) pomiedzy rasami interesuje również metoda ich wyhodowania. Rasy jednej grupy, nazywane podstawowymi, okazują się rezultatem celowej?? selekcji, odpowiadającej wysokim potrzebom nie tylko eksterieru ale i , choć nie obowiązkowo, w kierunku umiejętnosci pracy.."
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
karanuker
Forumowy ekspert
Dołączył: 04 Gru 2005
Posty: 1579
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/5 Skąd: Rivignano (Udine) Italia
|
Wysłany: Wto 19:49, 09 Sty 2007 Temat postu: |
|
|
Tomku, nazwy premastif czy premolos użył naukowiec rosyjski Gorelov, który przez 30 lat wraz z międzynarodową grupą naukowców badał pochodzenie owczarka środkowoazjatyckiego. Ustalili oni że pies - przodek naszych azjatów został udomowiony ok. XII-XII tysiącelcia p.n.e. w Iranie, w górach Zargos. Stamtąd wraz z przemieszczaniem się stad owiec i kóz rozprzestrzeniał się na resztę Azji. W Dżejtun (Północny Turkmenistan) owce dotarły w VI-V tysiącleciu p.n.e., do Europy w V tysiącleciu p.n.e., do Egiptu w połowie V tysiąclecia, do Chin w drugiej połowie III tysiącelcia.
Natomiast pierwsza wzmianka o Mastifie Tybetańskim jest z 1121 r. p.n.e. wiele tysiącleci po tym jak Turkmenię zamieszkiwały azjaty.
Mój komentarz:
praktycznie Mastif Tybetański pochodzi od azjaty a nie odwrotnie.
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
Tomek
Zaufany Użytkownik
Dołączył: 29 Sie 2006
Posty: 452
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/5
|
Wysłany: Wto 20:21, 09 Sty 2007 Temat postu: |
|
|
karanuker napisał: |
Natomiast pierwsza wzmianka o Mastifie Tybetańskim jest z 1121 r. p.n.e. wiele tysiącleci po tym jak Turkmenię zamieszkiwały azjaty.
Mój komentarz:
praktycznie Mastif Tybetański pochodzi od azjaty a nie odwrotnie. |
Dzięki za ten komentarz Luizo.
Czytając dalej cytowany powyżej rozdział dochodzę do wniosku, iz Autorka twardo trzyma się tezy iż jest odwrotnie do tego co oboje napisaliśmy (ja z obserwacji laika, Ty poparte konkretną hronologia badań.
Wydaje mi się, iz hipoteza postawiona w tym rozdziale, że "Centrum rozwoju grupy (i tu nie wiem czy Autorka pisze o molosach czy owczarkach, bo dlamnie ten podział jest istotny w tej dyskusji) był Tybet i dla tego Jej kolejność jest odwrotna.
Poza tym juz kilka razy spotkałem się z tymi dwoma "podejściami" do pochodzenia CAO czytając rosyjskie strony i artykuły.
Na ile Autorka cytowanej książki jest wg Was "znawcą rasy" bo pewnie nie wszyscy wiedzą, czy ma hodowlę? jest sędzią itp itd.
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
karanuker
Forumowy ekspert
Dołączył: 04 Gru 2005
Posty: 1579
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/5 Skąd: Rivignano (Udine) Italia
|
Wysłany: Wto 21:00, 09 Sty 2007 Temat postu: |
|
|
Hodowla iz Straji.
[link widoczny dla zalogowanych]
jest sędziną rangi CACIB, będzie sędziować azjaty w Częstochowie w kwietniu.
Co do pochodzenia ras: że jakoby molosy pochodzą od Mastifa Tybetańskiego - nikt tej tezy Kellera z 1910 roku nie udowodnił, ale wszyscy w swoich książkach i publikacjach o rasach podają jako pewnik. Praca Gorelova i innych naukowców dowiodła, że tak nie jest.
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
Tomek
Zaufany Użytkownik
Dołączył: 29 Sie 2006
Posty: 452
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/5
|
Wysłany: Czw 16:36, 11 Sty 2007 Temat postu: |
|
|
Kolejny rozdział nosi tytuł "Środkowa Azja w starożytności i w średniowieczu"
Autorka na 5-ciu stronach streszcza wybrane i bardzo charakterystyczne dla ludności tamtych czasów migracje ze stadami koni jak i bydła rogatego oraz kilka faktów podbojów terenów leżących w Azji Środkowej.
Zaznacza przy tym, iz migracje te miały charakter okresowy i odbywały się w bardzo charakterystyczny sposób, a mianowicie, konie/bydło były wypuszczane na tereny wypasu bez ludzi (nie pisze, że z psami ale wydaje mi się to oczywiste) i zaganiane do osad po określonym czasie.
Dla nas wszystkich najciekawsze wydaje się być podsumowanie tego wywodu historycznego :
[link widoczny dla zalogowanych]
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
Tomek
Zaufany Użytkownik
Dołączył: 29 Sie 2006
Posty: 452
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/5
|
Wysłany: Nie 12:19, 14 Sty 2007 Temat postu: |
|
|
"(...) W całym ty wywodzie (o którym pisałem powyżej) i mieszance narodów jest dla nas bardzo ważny detal: cywilizacja regionu była w znacznej mierze cywilizacją plemion koczujących. Ani jeden koczownik - pstuchnie wyodrażał sobie pracy bez psów. Pies ochraniał jego stado przed złodziejami, pomagał w wypasie i przeganianiu bydła w inne miejsce wypasu.
A teraz zastanówmy się ile z tych koczujących plemion przeszło przez Wielkii Step, ile z nich osiadło, mieszając się z plemionami, które żyły tu wcześniej? populacja migrantów i miejscowych psów ulegała wymieszaniu, tworzyły się nowe wyzwania, dokonywała się bezwarunkowa selekcja nastawiona na cechy użytkowe dla spełnienia przydatności w tych nnie rajskich warunkach.
Człowiek przez cały ten okres wymagał od psów tylko jednego - oddanej służby, i wymagał tego bez pobłażania.
Tak w ciągu wielu wieków, na ogromnym obszarze regionu środkowoazjatyckiego powstała wielopokoleniowa (chyba ???) rasa owczarka środkowoazjatryckiego.
Jak odzwierciedlenie złożonej historii regionu, pamięć minionych 4000 lat formowania się rasy w mocnym związku z działalnością gospodarską zachowało się kilka wewnętrznie powstałych typów.
Jednakże dziś związać je z konkretnymi plemionami lub regionami geograficznymi raczej się nie da."
|
|
Powrót do góry |
|
|
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
Autor |
Wiadomość |
Tomek
Zaufany Użytkownik
Dołączył: 29 Sie 2006
Posty: 452
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/5
|
Wysłany: Śro 21:34, 17 Sty 2007 Temat postu: |
|
|
Zapraszam do lektury tekstu z rozdaiału na temat szkolenia. Na razie ponad połowa...
СОВРЕМЕННЫЕ ПРОФЕССИИ, ВОСПИТАНИЕ, ДРЕССИРОВКА
Прежде чем говорить о дрессировке, необходимой со¬баке, нужно определить, для чего же была создана данная порода, идея какого рабочего использования, какой профессии в нее заложена. -Тысячелетия использова¬ния этой породы отшлифовали ее рабочие качества до со¬вершенства. Среднеазиатская овчарка предназначена прежде всего для охраны. Размеры охраняемого жилища не имеют значения: будь то юрта пастуха или дворец богача -- соба¬ка защищает от любых посягательств свою "собственность", свою территорию.
Среднеазиатские овчарки высоко социальны. В качестве охранника и волкодава обычно выступала не одна собака, а стая, в которой складывались сложные отношения, обеспечи¬вающие в случае необходимости слаженность действий и вза¬имопомощь. Щенки и молодые собаки в стае учатся, как се¬бя вести, как поступать в данной ситуации, перенимая опыт от взрослых, в первую очередь от матери, которая показы¬вает своим отпрыскам и приемы пастьбы, и способы охоты на грызунов, ящериц, иную живность, она учит, как драться с шакалом, а как подходить к волку или барханной кошке. У социальных животных обучение на примере более опыт¬ных развито великолепно.
Еще одно качество, необходимое в условиях Средней Азии: собаки ни при каких обстоятельствах не причиняют вред детям; максимум, что может среднеазиат, - - зарычать и уйти.
От охранника стада требовалась врожденная злоба к зве¬рю. Отголосок ее остался и у собак заводского разведения: среднеазиаты, как правило, терпеть не могут волкоподобных по силуэту собак-овчарок и им подобных.
Естественно, что кроме всего перечисленного от собак требовались сила, бесстрашие, неприхотливость.
Условия жизни в Средней Азии начали существенно изме¬няться лишь в конце прошлого и в нашем веке, да и то да¬леко не повсеместно. В ряде районов с появлением нему¬сульманского населения среднеазиата стали использовать как травильную собаку при охоте на кабана в тугаях. Для Рос¬сии подобное применение среднеазиата представляется слиш¬ком экзотическим. Здесь кабаньи охоты строятся по-другому, поэтому далее мы не будем рассматривать эту породу в ка¬честве охотничьей.
В наших краях среднеазиатские овчарки редко исполь¬зуются для пастьбы, хотя им свойственно следить за скотом, чтобы тот не разбредался, они могут сбивать стадо или та¬бун, заставлять скот двигаться. В течение всей своей исто¬рии данная порода никогда не использовалась в качестве на¬стоящих пастухов, подобно истинным овчаркам. Управление стадом - - для них второстепенная функция, прежде всего эти собаки - - охранники, частично гуртогоны, многие со¬баки обращаются с овцами достаточно грубо. В фермер¬ские хозяйства среднеазиатов берут в первую очередь для охраны.
В 1930-х гг. были проведены исследования, показавшие, что среднеазиатская овчарка может быть отличной розыск¬ной собакой. Ее анатомическое строение позволяет долго двигаться с опущенной головой, а очень крепкая нервная си¬стема "не перегорает" от перегрузки при длительной рабо¬те по старому следу. В наши дни с появлением высококва¬лифицированных дрессировщиков в армии и милиции воз¬рождается интерес к использованию этих собак для различ¬ных специальных служб, в том числе и для розыскной.
Современная популяция Росиии разделилась по характеру использования на 2 неравные ветви, между которыми незна¬чителен обмен генетическим материалом. Большая часть собак используется в качестве охранников, компаньонов, шоу-собак (эти, столь непохожие профессии предъявляют к отбору со¬бак сходные требования — о них мы поговорим подробно ни¬же), уделом других оказались собачьи бои. Оставим в сторо¬не то, что бои официально запрещены РС1 и, соответственно, РКФ, что в ряде городов они запрещены муниципальными властями, поговорим о сути этого явления.
Начнем с аргументов сторонников боев. Их фанаты ут¬верждают, что в современных условиях бои остаются един¬ственным способом проверки волкодава на "профпригод¬ность". Именно в бою выявляются самые сильные, выносли¬вые, злобные к зверю собаки. Второе: драки — вполне ес-
тественный для кобелей способ добиться своего места в ие¬рархии, — так зачем же им мешать ?! Третье: собачьи бои -это спорт, это захватывающее зрелище, ничуть не хуже, чем восточные единоборства. Четвертое: в Средней Азии сущест¬вуют давние традиции боев, в них участвуют весьма уважае¬мые, состоятельные люди.
Выглядят доводы красиво, но все ли тут правда? Действи¬тельно, в бою происходит отбор на силу, причем не только физическую, но и психическую, на способность долго и да¬же очень долго биться. Но только к схватке с волком этот бой никакого отношения не имеет. Волк — хищник очень быстрый, резкий, маневренный. Стычка между двумя волка¬ми занимает секунды, максимум минуты. Собака побеждает волка за счет натиска, сумев смять его в самом начале стыч¬ки. Бой же собак представляет действие достаточно моно¬тонное: хватились, треплют друг друга за холку, покатались по земле, встали и опять месят друг друга, --с волком та¬кая игра не пройдет.
Внутри- и межвидовая агрессии имеют разные поведенче¬ские механизмы, у них разная цель и разные возможности блокировки. Блестящий пример тому -- русская псовая бор¬зая. В период своего расцвета в прошлом веке среди бор¬зых были волкодавы крайне злобные к зверю, иным из них удавалось в одиночку справляться с матерым. Отметим кста¬ти, что волки в средней полосе России куда мощнее и тя¬желее, чем их сородичи из пустынь Средней Азии. Так вот, щенков борзых с детства воспитывали в духе крайней тер¬пимости к другим собакам, ведь во время травли им прихо¬дилось работать сообща не только с собаками своей своры, но и с соседями, а также встречаться и с гончими, выгоняв¬шими зверя в поле. В какую свалку превращались бы цар¬ские охоты, когда бы псари поощряли собачьи бои с целью поднятия злобы к зверю!
Драка — естественный способ выяснения отношений у со¬бак, но вовсе не норма жизни и не единственная ее цель. Кобели, совместно охранявшие отару, караван или летние дворцы Тамерлана, бьши заняты своим прямым делом, а во¬все не собачьими драками.
Собак всех пользовательных пород, и среднеазиатская ов¬чарка тут не исключение, отбирают по целому комплексу признаков. Неважно, кто занимается отбором, селекционер в питомнике либо чабаны вкупе с суровыми условиями приро ды, важно то, что идет длительный, многосторонний и жест кий отбор. Важно все: рабочие качества как таковые, обуча¬емость, память и интеллект, сложные поведенческие комплек¬сы: социо-половой, материнский, территориальный, способ¬ность импринтировать (запечетлевать в качестве социальных партнеров) другие виды, наконец, экстерьер, в первую оче¬редь его функциональность.
Исключительно бойцовое применение в корне меняет всю стратегию селекции породы. Ничто не важно: ни социаль¬ность, ни сохранение поведенческих комплексов, ни контакт¬ность с человеком, ни обучаемость, — лишь бы собака дра¬лась со всем, что шевелится. Не важен экстерьер: с точки зрения функциональной анатомии собака может быть уродом, но сочетание компенсации анатомических отклонений с па-талогической агрессивностью дает прекрасного бойца. Бой¬цовые кобели зачастую начинают кидаться на подростков, на сук. Встречаются псы настолько асоциальные, что у них на¬рушено половое поведение.
Мы не утверждаем, что среди бойцовых среднеазиатов нет собак с хорошим экстерьером и нормальным поведени¬ем, но чем дальше идет селекция на "бойцовость", тем мень¬ше их становится.
В литературе по пит-бультерьерам приходилось встречать в качестве совершенно обыденного замечание, что если су¬ка пытается удавить собственных новорожденных, то следу¬ет одеть на нее намордник и держать, пока щенки сосут. Люди не понимают, что попытка убить щенка, потому что тот шевелится, и нападение на ребенка хозяина - - явления одного ряда.
При разрушении комплекса социо-полового поведения снимается блок на убийство побежденного, на нанесение травм подчинившейся собаке - - а это краеугольный камень поддержания иерархических отношений. В результате бойцо¬вая собака становится непредсказуемой, а в конечном итоге социально опасной. Запрет во многих странах мира чисто бойцовой породы пит-бультерьер - - не только уступка сен¬тиментальности "зеленых"; подобные собаки действительно опасны и для окружающих, и для собственных хозяев. Запре¬щая разводить и содержать подобных собак-киллеров обще¬ство защищает себя.
Кстати, в боях среднеазиаты часто проигрывают тем же питам именно из-за ненормальности последних. Кобель с нормальным поведением бьется за повышение своего со¬циального статуса, за территорию, за суку - - не важно за что, но за некую цель. Победив, он оставляет противника в покое, если тот принял позу подчинения, приведен в беспо¬мощное положение, бежал. Именно так работает блок на убийство побежденного, крайне важный во внутривидовых отношениях. При драке в яме цель боя не ясна, но в ответ на агрессию среднеазиат вступает в бой и легко побеждает, приведя пита в беспомощное положение. Задача выполнена, среднеазиат разворачивается, чтобы уйти, а пит поднимается и вновь идет в бой, и так раз за разом. В конечном итоге огромный кобель, не понимая, что происходит, и испытывая дискомфорт, уходит от этой сумашедшей твари, которая ве¬дет себя, совсем не как собака.
Специализация на боях ведет не только к изменениям по¬ведения - - достаточно сильно меняется экстерьер. Преиму¬щество получают собаки с укороченной мордой, еще лучше с перекусом (удобнее хваткой удерживать другую собаку); укорачиваются и спрямляются задние конечности. Такая со¬бака не может долго двигаться рысью, она к этому не при¬способлена. Практически бойцовое использование порождает совсем иную собаку, чем среднеазиатская овчарка.
Сравнение боев со спортом верно лишь в том, что бои вбирают в себя худшие стороны профессионального спорта. Азарт тем больше, чем бой дольше и зрелищнее. Собаки, уныло жующие друг друга за шкуру, мало интересны, а вот когда они сшибаются, падают, рыча и хрипя, рвут друг дру¬га, поднимаются все в крови, -- это щекочет нервы... Зако¬номерно приходит тотализатор, и как бы иные владельцы, ба¬лующиеся боями, не убеждали, что все встречи сугубо люби¬тельские, в центрах, где бои популярны, суммы ставок не большая тайна, чем цена на картошку. А где тотализатор, там извините, и допинги, стимуляторы, нечестные приемы, наконец воровство и убийство собак-конкурентов.
Что же до Азии, да там бои традиционны, но... При ота¬рах бои не выходят за рамки иерархических стычек, пасту¬хам совсем не с руки терять своих волкодавов. В городах процветают серьезные бои с тотализатором, но в большин¬стве мест с жесткими правилами. Кроме того, бойцовая по- пуляция постоянно подпитывается чабанскими собаками, про¬шедшими через нормальный многосторонний отбор, в пер¬вую очередь на высокую социальность. Самое же важное, что бои помогают сохранить интерес к среднеазиату в сре¬де обеспеченных горожан, которых в ином случае такая со¬бака не привлекла бы и в качестве дворовой.
Подведем итог. Мы — отнюдь не ханжи: если, выясняя иерархические отношения, два кобеля подерутся --
|
|
Powrót do góry |
|
|
|
|
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach
|
fora.pl - załóż własne forum dyskusyjne za darmo
Powered by phpBB © 2001, 2005 phpBB Group
|