Owczarek środkowoazjatycki - Central Asian Ovtcharka

maria

Jak to zwykle u nas bywa - temat troche smieszny, troche straszny Wink

Po dzisiejszych naszych refleksjach pomyslalam, ze warto zrobic watek w ktorym mozna bedzie rowniez w przyszlosci snuc przemyslenia w temacie naszej rodzimej hodowli.

O co chodzi? Nie o stan poglowia, nie o rzeczywista wartosc psow, nie o ich zaslugi, osiagniecia wystawowe czy tez wartosc potomstwa przez nie dawanego. Chodzi mianowicie o jezyk. Jezyk tworzy rzeczywistosc bo opisujac zmienia czesto jej ksztalt, a na pewno obraz.
Z jezykiem w hodowli jest troche jak z jezykiem polityki - toczy sie jakis dyskurs publiczny, sformulowania wyznaczaja trend i narzucaja pewien kierunek. Podobnie jak w polityce mozna zauwazyc cykle. Mamy dyktat rynku (jezyk weryfikowany jest popytem, rownoczesnie ten popyt umacjniajac a czasem tworzac), mamy wiec okreslona podaz. ktorej ksztalt zalezy od aktualnych trendow.

Pozwole sobie tutaj zacytowac dzisiejsze wypowiedzi z tematu uzytkowosc azjaty (kluczowe obecnie slowo Mr. Green

), zebysmy mogli spokojnie tamten temat zostawic i zajac sie analizami juz tutaj.

...

I&A - zawieszony

Taka moja mała refleksja na szybko...
Czytam wszystkie fora praktycznie od początku i z perspektywy czasu mogę podzielić ich użytkowników wdg pewnych kryteriów - zaznaczam, że to mój subiektywny osobisty podział...
Byli i są tam ludzie, którzy od wielu lat mają już wyrobiony swój własny światopogląd i wizerunek rasy. Ich poglądy conajwyżej delikatnie ewoluują wraz z uzupełnianą z czasem wiedzą, ale stanowisko jest to samo. Taką postacią jest np obecna tu Mogul.
Inni zbierane na forach informacje przyswajali i nadal przyswajają. Są jednak tacy, którzy tą wiedzą systematyzują oraz tacy, którzy naginają ją do własnych potrzeb i sytuacji na rynku...a może mody? Trudno mi zgadywać jakie cele nimi kierują. I tak jak Ci pierwsi są stali i z pokorą / zainteresowaniem szukają odpowiedzi i samodzielnie sobie pewien wizerunek w głowie kształtują, a jak ich psy od niego odbiegają to krzywda się nie dzieje, tak Ci drudzy za wszelką cenę nagną każdą teorię, podpiszą ją swoim nazwiskiem i co gorsza bez mrugnięcia okiem sprzedadzą , a potem się jej wyprą w zależności od potrzeby.
Moje azjaty prócz dojrzewania z wiekiem, nie ewoluowały w cudowny sposób, ani z dnia na dzień nie zmieniły profilu własnego charakteru.
Są takie jakie chciałam żeby były, może nieidealne i nieelastyczne, ani niepodatne na obecne trendy, ale prawdziwe, niewykreowane tylko takie moje własne spełniające nasze oczekiwania. Laughing

Szkoda, że nie wszyscy akceptują swoje psy, bo wbrew legendą i cudownemu pochodzeniu z ogromnym historycznym zapleczem, azjaty pozostaną tylko psami, wyjątkowymi, ale jednak żywmi istotami..

Justyna

Gdy zaczęłam interesować się rasą przeczytałam wszystkie dostępne w Internecie informacje, rozmieszczone zarówno na stronach internetowych jak i na forach dyskusyjnych.
Wtedy, ponad 3 lata temu realnych wiadomości o zachowaniu Azjaty, informacji co oznacza posiadanie takiego psa w domu, nie było za wiele. Informacje dotyczyły głównie wystaw.
Obraz, który jednak się wyłaniał z tych opisów – dla mnie jako potencjalnego klienta na zakup szczeniaka był dość jednorodny.
Wtedy Azjata „prezentowany był” jako spokojny, towarzyski pies, który mało szczeka, jest zdolny do obrony, ale wstępuje w nią tylko w najpoważniejszym zagrożeniu, wpuszczający bez zmrużenia oka na swój teren obcych „gdy właściciel tak chce” i tak dalej i tak dalej.
Z większości wypowiedzi można było wysnuć wniosek, ze życie z Azjatą to bezproblemowa, spokojna sielanka, to raczej spokojny pies do towarzystwa w obecnych czasach.
Nie za wiele hodowli posiadało na swoich stronach zdjęcia Azjaty, który szczeka, ma „zęby na wierzchu”. W przeszłości nie przypominam sobie zbyt wiele dyskusji w internecie o użytkowości tej rasy. Przed 2-3 laty chyba nie pamiętam ani jednej.
Później zaczęło się to troszeczkę zmieniać. Można było przeczytać o stróżowaniu, ewentualnej obronie rodziny itd.
Natomiast nadal pozostanie dla mnie wielką tajemnicą, dlaczego nagle „wahadło wysunęło się maksymalnie w zupełnie przeciwnym kierunku” niż wcześniej.
Jako zwykły posiadacz Azjaty, nie hodowca, a raczej klient na następnego szczeniaka byłam tym wszystkim trochę przerażona.
Nastąpiła jakaś nagła „demonizacja użytkowości”, co powiem szczerze nie spodobało mi się za bardzo, bo „praca Azjaty” to jakby normalne i naturalne, nie wiem dlaczego trzeba na ten temat prawie dostawać ataków histerii.
Przy okazji jak by w tym momencie, w wypowiedziach internetowych, zgubiła się gdzieś radość z posiadania psiaka, ważny był tylko "azjatycki charakter"
Zresztą zwykły „czytacz for i stron internetowych” może być tymi „nagłymi zwrotami akcji” zupełnie zdezorientowany.
Jak sądzę dla wielu osób, które zaczęły interesować się rasą to wszystko jest niezrozumiałe – to w końcu jaki ten Azjata jest? Czego się spodziewać na co dzień?

A co do zmian w sposobie reklamowania miotów, o czym wspomniała Maria.
Cóż się dziwić – moda jest modą – a hodowla to też sposób zarabiania pieniędzy, bez względu na to co jest napisane na stronie internetowej hodowli – zresztą nie ma w tym nic złego.
Tylko jak te zmiany znoszą same psy – które nagle mają sprostać zupełnie innym oczekiwaniom klientów na szczenięta, być „INACZEJ prawdziwymi Azjatami”?
Zawsze się obawiałam, ze takie rozbudzone oczekiwania przyszłych właścicieli, zgodnie z modą akurat panującą koniec końców obrócą się przeciw nowemu właścicielowi i samemu psu.
Bo na koniec – pomimo mody, reklamy i „opowieści z mchu i paproci” stosowanych przez niektórych hodowców, rodzina zostaje sama z psem, należą do siebie i sam sobie muszą radzić porównując na przykład „opinie internetowe” z realnymi zachowaniami.
Zadajmy sobie też sami pytanie – ilu jest hodowców, którzy monitorują co się dzieje z szczeniętami z ich hodowli, kontaktują się z właścicielami, przez lata doradzają, pomagają i „trzymają rękę na pulsie”?
Większość robi „szum informacyjny”, reklamuje szczenięta zgodnie z panującą akurat modą, a potem szybko „odpuszcza” i zajmuje się kolejnym wypuszczanym miotem, który trzeba też przecież sprzedać – byle szybko, byle przed innymi.

Na koniec – o reklamie - dodać mogę słowa, które mi się przypomniały, już są na tym forum.
Kiedyś na rosyjskim forum Alihion napisał jakoś tak:

„Okazuje się, ze tylko niektóre Azjaty użytkowe są równocześnie wystawowe. Natomiast wszystkie psy wystawowe są automatycznie według słów właścicieli wybitnie użytkowe”.

To był jego komentarz do chwalenia się jednej z rosyjskich hodowli Azjatów. U nich psy umiały wszystko, i piękne i użytkowe i inteligentne. Ktoś na rosyjskim forum zapytał czy też w szachy grają. A czasy Leonarda DaVinci, już minęły….`

Mogę mieć tylko nadzieję, że w pewnym momencie środowisko polskich hodowców Azjaty znajdzie jakiś „złoty środek”. Fajnie by było, bo nam, potencjalnym klientom, szukającym wiedzy w internecie jest po prostu trudno…

MOGUL

Justyna

Mogul – dzięki za komentarz.
Na pytania nie odpowiem teraz, bo chyba coś się nie zrozumiałyśmy. Rolling Eyes

W moim poście jest parę bardzo ogólnych refleksji o trendach informacyjnych, o tym w jaki sposób według moich obserwacji podawane były w ciągu ostatnich paru lat, w Internecie informacje o Azjatach.
Jak zmieniał się język, sposób podawania informacji – a przez to „wizja rasy” sprzedawana „czytaczom internetowym”.

Mój post nie jest związany z moimi oczekiwaniami, moim widzeniem rasy – to są refleksje obserwatora i „czytacza internetowego” (Akurat ja starałam się wyciągać wnioski z tego co czytam.) Tak więc o spełnienie moich oczekiwań się nie martw, wszystko lepiej niż perfekcyjnie. Very Happy

Post jest ogólny – bo rozumiałam to miejsce na parę refleksji o języku, sposobie prezentowania Azjaty - przede wszystkim w internecie.

Miłego dnia Very Happy

MOGUL

Justyna , takie nasunęły mi się refleksje , dążenia w hodowli i panujące nastroje wyrażane są czynami i słownie - a odzwierciedleniem tych nastrojów jest między innymi internet ......ale to przecież nie jedyne opiniotwórcze źródło informacj .....

Justyna

Mogul – tak na wszelki wypadek tylko wyjaśniłam, ze akurat „mi się napisało” o sposobie prezentowania informacji dostępnych w Internecie. Very Happy

To oczywiście tylko fragment całego obrazu zmian w podejściu do hodowli i „wizji” Azjaty.

MOGUL

ja1

Moje spotkanie z Azjatami rozpoczęło się w 1991r.
[quote="MOGUL"][quote="Justyna"].
Hodowczyni Zuma "wystraszyła mnie " też trochę uprzedzając o możliwości pojawienia się "prób przejęcia władzy " /w przypadku samca/ w razie braku konsekwencji w jego wychowaniu
Zapewniam że to była rada odnośnie wychowywania samców, bo niektóre hodowle utrzymywały walory użytkowe rasy.
Co do "spokoju" psów na wystawach pozostawiam do przemyślenia pozostałe opakowania po środkach uspokajających, ale to inna "bajka"

bartwood

sKORO WIEDZA NA TEMAT AZJATOW EWOLUUJE TO CHYBA DOBRZE ZE SIE ROZWIJAMY Smile

MOGUL

No w końcu - musiało wyjść " szydło z worka " .... z jednej strony znalażlo się więcej właścicieli /hodowców / nie ukrywających prawdziwego zachowania Azjaty - a z drugiej strony zaistniała taka potrzeba - bo czas na "kukły wystawowe " ,/również ze względu spadek popularności Wystaw / ustąpił zapotrzebowaniu na psy użytkowe....., wtedy wreszcie pozwolono Azjacie być sobą ... przestano go ograniczać - idealizować , do tego stopnia że aktualnie jego użytkowy charakter czy strózujące instynkty u szczeniaka , - wywołują nawet u niektórych uczucie zdziwienia i euforii porównywalnej z odkryciem Ameryki .....
Są również hodowcy - szczycący się zwracaniem uwagi na CHARAKTER ? A to niby od kiedy ? Od ilu pokoleń dokonują takiej selekcji ? Kiedy Azjata nie był użytkowy ? Które linie ?

ja1

A to było inaczej?? Gdzie, kiedy u kogo??

MOGUL

O to chodzi że nie było inaczej - a co gdzie i kiedy ? czytaj wszystkie fora i wypowiedzi to sam zauważysz .....

ja1

Sylwia

O niemydlenie oczu...