Owczarek środkowoazjatycki - Central Asian Ovtcharka

agata1

Witajcie!
Nie wiecie nawet jak bardzo się cieszymy, że trafiliśmy na to forum. Chciałabym przedstawić naszą sunię Faridę (Kara Kelle), I. Gorochov. Farida ma teraz 7 lat, trafiła do nas rok temu. Jesteśmy jej co najmniej 4 właścicielami. Zmiany właścicieli i pokręcone losy zniszczyły tego pięknego psa. Od roku próbujemy jej pomóc w odbudowaniu siebie i najcudowniejszymi momentami dla nas są te, kiedy widać, że uczy cieszyć się życiem.
Tu ogromna prośba do forumowiczów - podobno Farida przebywała jakiś czas w Polsce - jeżeli ktoś wie cokolwiek o jej losach - bardzo prosimy o informacje!

Sylwia

Cześć! - witam Wink

(na dodatek własnie wróciłam z Krakowa Laughing

- patrzę na Twój adres)

W kwestiach 'historycznych' niestety nie pomogę - ale może się znajdzie ktoś kto i wie, i zechce się wypowiedzieć...

A po "nitce do kłębka" - czyli jakieś info od poprzednich właścicieli, skąd do nich trafiła i tak kolejno wstecz?

Jak już będziesz mogła wklejać zdjęcia (chyba po napisaniu 3 postów), to prosimy o założenie galerii! Very Happy

agata1

Galeria to może za dużo powiedziane - ale kilka zdjęć może uda mi się wkleić. Rolling Eyes

te moje talenta techniczne Exclamation

Fari jako 8 mies. została przywieziona z Moskwy, do hodovli Podstrane (SK) i RIVEGU (CZ), gdzieś z tego okresu, jej początków w naszych regionach pochodzi informacja, że "działała" ok pół roku w PL. Nie wiem, czy to było pół roku i co pod tym "działaniem" należy rozumieć. Wiem tylko, że jest na stronach cao.pl, i że są po niej szczenięta w PL. Potem była w trzech hodowlach na Słowacji a następnie trafiła do nas.

Sokolnicka Dolina

WitamY I CZEKAMY NA WIECEJ ZWLASZCZA FOTY- suczki Laughing

jak dlugoja macie i ak szybko sie do was przywiazała?

agata1

Mamy ją od roku. Trudno powiedzieć kiedy się do nas przywiązała. Nie było jakiegoś drastycznego przełomu. Prawdą jest, że pierwsze dni i tygodnie były niełatwe. Pierwsze trzy dni przeleżała skulona w kącie ogrodu pod świerkiem, ponad tydzień nie chciała jeść. Ponieważ bardzo długo, a może nigdy nie chodziła na spacery bez smyczy, chwilę trwało zanim nauczyła się przywołania (tydzień - dwa, szlifujemy do teraz). Dopiero niedawno zaczęła wchodzić na pięterko naszego domu. Właściwie zmienia się z dnia na dzień. Mogłabym dosłownie prowadzić dziennik z opisem zmian w jej zachowaniu. Już po kilku miesiącach u nas zdarzyło się jej skontrolować śpiącego na piętrze gościa, który nie wzbudził jej zaufania. Wtedy - jeden jedyny raz na długo weszła 2x w nocy na piętro, wsadziła łeb w drzwi od pokoju, w którym spał i zeszła na dół. Na wiosnę, pierwszy raz widziałam z jej strony zaproszenie do zabawy. Wczoraj na przykład pierwszy raz polizała mnie na przywitanie po twarzy (z zasady nie jest zbyt wylewna). Wczoraj też pierwszy raz stanęła aktywnie w naszej obronie. To był taki widok, ze Shocked

Zaparło dech w piersiach!

agata1

Zdjęcia już w galerii!

Sylwia

Nazmieniala się właścicieli, biedna... nie dziwnego, że trudno jej było uwierzyc, że u Was może zapuścić korzenie.

No to idę do galerii Very Happy

basia

Witam serdecznie na forum Very Happy

Wydaje się, że Farida już w pełni poczuła się członkiem Waszej rodziny, życzę Wam wzajemnego zadowolenia Very Happy

agata1

Mam wielką nadzieję, że pokochała nas równie bardzo jak my ją. Ogromne w niej podziwiam to, że po raz kolejny zaufała człowiekowi (czyli nam;) i mam nadzieję, że nie zawiedziemy jej zaufania.

Prośba do wszystkich: bardzo chcielibyśmy ją po raz ostatni skojarzyć z jakimś przystojniakiem niosącym w sobie krew turkmeńskich przodków. Poradźcie, jeżeli znacie lub posiadacie takiego przystojniaka.

basia

Agata, a czy jesteś pewna, że rozmnażanie Faridy, to dobra decyzja? To już mocno dojrzała sunia i z wielkim bagażem doświadczeń z pewnością nie zawsze dobrych, bo jak sama piszesz te tułaczki i pokręcone losy trochę ją podłamały...............nic dziwnego. Może już czas zaznać miłości bezinteresownej.

Nie odbieraj mojego postu jako ataku, bo nim nie jest...........to tylko takie moje przemyślenie.

agata1

W żadnym wypadku nie odbiorę Twojej opinii jako ataku. Sama wciąż się nad tym zastanawiam. Wiesz pewnie już od innych, że wychowanie miotu nie ma nic wspólnego z "interesownością". To raczej spory wydatek. My po prostu dzięki Faridzie zakochaliśmy się w tej rasie i przede wszystkim myślimy o kryciu dlatego, że chcielibyśmy kolejną azjatkę w domu i to właśnie od niej. Chcielibyśmy, by to ona zaczęła naszą ew. pracę hodowlaną, bo z trudem moglibyśmy sobie wymarzyć lepszy początek. Rozglądamy sią też ostatnio intensywnie na wystawach (szczególnie na Słowacji, gdzie mieszkamy, ale byliśmy też ostatnio w Katowicach) i to co tam widzimy w ringu CAO absolutnie nie spełnia naszych oczekiwań. Mało tego - wielu wystawców, z którymi rozmawialiśmy przyznało, że wystawia co wystawia, bo to się sprzedaje, bo taki jest trend... I rzeczywiście, jeżeli zdarzy się w danej kategorii pies, który jest rzeczywiście piękny zwykle zajmuje inne miejsca niż 1 czy 2... (Sądząc chociażby po zawartości tego forum w Polsce jest nieco inna atmosfera wokół tej rasy i inne oczekiwania.) Ja nie wiem dlaczego Farida wciąż zmieniała właścicieli (prawdopodobnie przyczyną była jej bojaźliwość i fakt, że nieatakowała jak szalona pozorantów w tzw. testach, które przeprowadza się w SK, lub nie chciała uczestniczyć w walkach psów, ja nie wiem..). Jeden z hodowców przyznał, że szczenięta po niej nie spełniły jego oczekiwań, choć za granicą (Austria, Węgry, Czechy odnoszą sukcesy). Udało mi się skontaktować z dwojgiem właścicieli szczeniąt Faridy z różnych kryć (jedna hodowczyni w Polsce a jedna z Czech) i są bardzo z psów zadowoleni. Psy pięknie się prezentują! Farida pochodzi od jednego z najlepszych hodowców CAO wogóle, bardzo silnie przekazuje szczeniętom swoje cechy i byłaby może troszkę szkoda gdyby już wiącej tego nie zrobiła. Ja wiem, że to wszystko brzmi bardzo egoistycznie, ale Fari, jest jak sądzę teraz w najlepszej kondycji w jakiej kiedykolwiek była. zarówno psychicznej jak i fizycznej. Do ewentualnego krycia pozostaje niemal pół roku czasu, więc pewnie o ile to możliwe jej kondycja jeszcze się poprawi.
Przepraszam za przydługi elaborat, ale chiałam podzielić się swojimi przemyśleniami.

basia

Agata, dzięki za wyjaśnienia Very Happy

Widzę, że rozważacie różne "za i przeciw" , to dobrze........................życzę aby podjęte decyzje, niezależnie od tego jakie będą przyniosły wiele satysfakcji Very Happy

Sylwia

agata1

Haczyk w tym, że jej kolejni właściciele w tym właśnie hodowca, który się wypowiadał o niej na czeskim forum niby z niej byli zadowoleni. On sam bardzo chwalił te szczenięta reagując w ten sposób na sugestię, jakoby miały być bojaźliwe i przytaczał liczne przykłady ich sukcesów. Nie chciał jednak zdradzić dlaczego się jej pozbył (sugerował, że z powodu wad eksterieru). Stąd też moje dywagacje na temat możliwych przyczyn przechodzenia jej z rąk do rąk - mianowicie, że nie jest w typie, który obecnie "leci". Drugą z możliwych przyczyn jest ta bojaźliwość właśnie. Kontaktowałam się z hodowcą, który ją importował i wiem, że wybrał ją dlatego, że była najodważniejszym szczeniakiem w miocie, najbardziej dominacyjną suczką (w wieku 8 miesięcy). Sam twierdzi, że między kupnem a przywozem coś się stało, bo Farida dojechała już ciężko wystraszona. Faktem jest, że jej późniejsze losy nie dały jej szans na zmianę tej cechy. Dopiero u nas zyskuje pewność siebie i w chwili obecnej na człowieku, który jej przedtem nie znał na pewno nie zrobiłaby wrażenia strachliwej. (najlepszym dowodem jest dla mnie aktywny atak w naszej obronie sprzed kilku dni) Również jej szczeniaki nie są bojaźliwe. Drugi fakt, to to, że na SK właściciele CAO przywiązują ogromną wagę do testowania tych psów - a testują je w walkach i na pozorantach. Czasem bardzo okrutnie. Potrafię sobie wyobrazić, że z takim poziomem strachu jaki miała, kiedy przyszła do nas nie było dla nich prestiżowe trzymanie takiego psa. Zresztą tutaj jest w środowisku CAO absolutną normą wykorzystanie zasobów genetycznych psa i puszczenie go dalej. Przypuszczam również, że mogło na jej niekorzyść działać także to, że szczeniakom przekazywała głównie swoje cechy. W sytuacji kiedy to psy zyskują "sławę" w pojedynkach dobrze jest pochwalić się szczeniakiem, na którym widać, że jest "po tatusiu" - a tu szkopuł - wszystkie dzieci wyglądają jak skóra zdjęta z mamusi (a ta w dodatku ma opinię bojaźliwej).
Co do kondycji fizycznej - widzę na własne oczy jak zmieniła się w ciągu roku. Przyszła do nas klucha z sutkami jak dwa naleśniki. Teraz pięknie rysują się mięśnie i dolna linia. Farida jest w stanie podążać za mną na spacerze nawet prze kilka godzin i wcale nie okazuje oznak zmęczenia. Przed rokiem ważyła 51 kg. i była stosunkowo gruba. Teraz waży 57 i jest raczej szczupła - lekko wyczuwam zarys żeber. Nie ma dysplazji. Weterynarz się nią zachwyca.

Sylwia